Softball je varijanta baseball igre sa većom loptom na manjem terenu. Igra je izmišljena 1887. godine u Čikagu, kao unutrašnja igra (u zatvorenom prostoru).
Kroz istoriju ovaj sport je imao više naziva: indoor baseball, mush ball, playground, softball, kitten ball, jer ovaj sport između ostalog su igrale dame, devojke.
Ime Softball je zvanično dato ovoj igri 1926 godine.
Turnir koji je održan 1933. godine u Čikagu na međunarodnom sajmu podstakla je veliko interesovanje o ovoj igri.
Amaterska Softball asocijacija (ASA) osnovana 1933. organizuje igre unutar SAD i sponzoriše World Series takmičenja.
Svetska baseball softball konfederacija (WBSC) reguliše pravila igre u više od 110 zemalja, uključujući SAD i Kanadu.
Pre nego što je WBSC osnovan 2013.god. medjunarodna softball federacija je obavljala ovu ulogu.
Ženski fastpitch softball postao je olimpijski sport u leto 1996. Na predstojećim olimpijskim igrama u Japanu 2020. godine u punom svetlu će nastupiti softball i baseball timovi iz celog sveta.
Postoje tri vrste softball igre. Najčesći tip igre, slow-pitch softball, lopta u ovoj igri može biti veličine 11 ili 12 inči u zavisnosti od lige u kojoj se igra i ima 10 igrača u timu.
U fast-pitch softball, pitch (bacanja) su brza, u igri se nalaze 9 igrača, i dozvoljen je bunting i krađa baza.
Softball pravila se donekle razlikuju od onih iz baseball. Dve glavne razlike su u poziciji i načinu bacanja lopte izmedju softball i baseball takodje i u veličini same lopte koja se baca.
Takođe i teren je nešto manji u odnosu na muški baseball.
Uprkos imenu ta lopta i nije tako mekana, veličina je oko 12 inči to je oko 30,5 cm u obimu dok u slow-pitch softball je 11 i 12 inči veličina loptice. u softbalu igra je ograničena na 7 ininga.
Softball u Srbiji
Tekst Softball u Srbiji: Marija Nišić
Prvi softball u Srbiji se odigrao 2005. godine na Adi ciganliji, na baseball terenu.
Prvi klub zvao se “Junior”.
Kao jedine devojke koje su igrale softball u Srbiji nismo ništa znali o tome, sem da je to sport koji je jako sličan baseballu.
Prve protivnice, kao i igračice koje su nas naučile prava pravila, bile su devojke iz Bugrskog softball tima, a zatim i Slovenke.
Devojke iz te dve zemlje su i danas veliki prijatelji Srpskog softballa.
Nakon nekog vremena devojke iz tima su dovodile svoje drugarice i taj broj softball devojaka se povećavao i nastao je jos jedan klub „Beograd 96“, koji se kasnije registrovao u savezu kao „Belgrade Queens“.
Nakon toga je i Novi Sad imao svoju ekipu, za njima i Sombor… i dalje se širi krug.
Naši dragi bejzbolaši su nam ustupili deo njihovog terena, gde smo iskopali prve baze.
Danas teren za softball postoji u Ripnju i Železniku. Na Adi se i dalje odigra po neki softball, ali u sklopu druženja.
Pošto pripadam prvoj softball generaciji kod nas, drugarica i ja smo ubrzo postale treneri, jer nije imao ko da prenese znanje mlađim devojkama, ali smo istovremeno i igrale softball utakmice.
Trenutno postoji šest registrovanih klubova u softballu, savez se trudi da organizuje učešća u što više takmičenja, a pošto su vratili ovaj sport na olimpijadu, očekujem ponovnu ekspanziju.
Photo by Marija Nišić